Ræktun peningatrjáa

Það getur oft verið bæði broslegt og fróðlegt að skoða pólitíkina í sögulegu samhengi. Fyrir ekki svo löngu síðan voru tveir stjórnmálaflokkar á Íslandi sem hétu Alþýðuflokkur og Alþýðubandalag. Í dag eru báðir þessir flokkar enn til og lifa góðu lífi. Munurinn er hins vegar nokkur þegar sagan er skoðuð. Í dag bera báðir þessir flokkar önnur nöfn, eða Samfylking og Vinstri-grænir, rétt eins og Vodafón hét einu sinni Og Vodafón og Tal þar á undan.   Þessir tveir flokkar skipuðu sér í fylkingarbrjóst fyrir verkalýðinn í landinu og þá sérstaklega hinar vinnandi stéttir sem börðust um þá takmörkuðu atvinnu sem í boði var.

Aðalandstæðingurinn var skilgreindur Sjálfstæðisflokkurinn sem var í þeirra huga holdgervingur auðvaldsins sem arðrændi verkalýðinn. Baráttan snéri að auknum atvinnutækifærum, bættum kjörum og betra almannakerfi á vegum ríkis og sveitarfélaga.  Eins og fyrr segir hafa nöfnin breyst en það sem skrítnara er, er að grunngildin hafa líka breyst. Núna berjast þessir flokkar gegn atvinnuuppbyggingu. Þessir flokkar leggja mikinn þunga í að koma í veg fyrir að til verði fleiri störf og áframhaldandi góðæri í samfélaginu. Menn eiga ekki að fá vinnu hvorki við að koma stórri atvinnustarfsemi í gang, né heldur við atvinnustarfsemina sjálfa. Nú síðast lögðu þessir flokkar þung lóð á vogaskálar þess að koma stærsta vinnuveitanda Hafnarfjarðar úr bænum. Hvað segir verkalýðshreyfingin við svona löguðu? Hvað segja þessir háu herrar sem stýra Alþýðusambandi Íslands og eru flestir í framvarðarsveit Samfylkingarinnar? Hvað ætla hinir almennu starfsmenn sem eru félagar í Alþýðusambandi Íslands að segja á næstu fundum? Er það kannksi orðin opinber stefna verkalýðshreyfingarinnar að leggja stein í götu atvinnustarfsemi í landinu?  

Fljótt á litið virðist svo vera, í það minnsta hefur hvorki heyrst hósti né stuna á frá forystunni. Ekki lögðu þessir menn neitt af mörkum í íbúakosningunni í Hafnarfirði. Þeir eru kannksi í afstöðubindindi eins og félagar þeirra í Hafnarfirði. Í raun eru þessir gömlu verkalýðsflokkar farnir að taka helst undir sinn verndarvæng þá einstaklinga sem ekki eru í föstum störfum og þurfa ekki að hafa áhyggjur af hinu daglega brauðstriti. Á meðan er auðvaldið í Sjálfstæðisflokknum meðal annara að berjast fyrir nýjum atvinnutækifærum. Kannski væri það best fyrir verkalýðinn að færa forystu sína nær miðjunni og til hægri.  

Fáir flokkar ef einhverjir, hafa undanfarin 12 ár barist jafn ötullega fyrir hinn almenna launamann í íslensku samfélagi og Framsóknarflokkurinn. Framsóknarmenn hafa alltaf sett á oddinn að næg atvinna væri í landinu fyrir allar stéttir. Flokkurinn hefur byggt upp atvinnustarfsemina í landinu bæði með beinum aðgerðum og með því að hlúa að íslenskum fyrirtækjum sem dafna nú sem aldrei fyrr. Engin flokkur hefur heldur leitt jafn mikla hagvaxtar- og kaupmáttaraukningu og nú er raunin.   Það er margsannað að ein af mikilvægustu undirstöðum hvers samfélags er næg atvinna fyrir alla. Fyrir þetta stendur Framsóknarflokkurinn á meðan flokkarnir tveir á vinstri vængnum telja að hægt sé að lifa á loftinu einu saman og ræktun á peningatrjám. Og svo bera þeir það uppá Framsóknarflokkinn í tíma og ótíma að hann sé vakur á stefnunni og selji skoðanir sínar.

Af www.framsokn.is


Stefnumálin kynnt

Forysta Framsóknarmanna kynnti í dag stefnuskrá sína fyrir komandi alþingiskosningar.

Þar var farið yfir stöðu mála og komið m.a. inn á að Framsóknarflokkurinn er elsti starfandi stjórnmálaflokkur landsins sem stendur á traustum grunni og kjósendur vita að orðum hans má treysta, enda hefur flokkurinn verið kjölfesta íslenskra stjórnmála s.l. 90 ár.

Framsóknarflokkurinn ætlar að halda áfram á framabraut, fái hann til þess umboð þjóðarinnar. Erindi flokksins við íslensku þjóðina er brýnna nú en nokkru sinni fyrr því við veljum árangur áfram og ekkert stopp. Framsóknarflokkurinn vill stuðla að áframhaldandi vexti og stöðugleika í efnahagslífinu því einungis þannig verði stuðlað að blómlegra mannlífi, kjör þeirra sem minna mega sín bætt og einungis þannig hlúum við að menntun barnanna okkar og rennum styrkari stoðum undir byggðir landsins.

Í stjórnartíð Framsóknarflokksins hefur þjóðin uppskorið lengsta samfellda hagvaxtarskeið frá upphafi. Atvinnulíf hefur blómstrað og fyrirtækin sótt fram. Kaupmáttur launa hefur aukist jöfnum skrefum og ríkissjóður stendur traustum fótum. Óvíða í heiminum öllum er betra að búa en á Íslandi og bjartsýni og áræðni einkennir íslenska þjóð. Framsóknarmenn vilja halda áfram á þeirri braut, tryggja atvinnu fyrir alla, öfluga menntun og sterkt velferðarkerfi.


Framsókn er leiðandi stjórnmálaafl

Nýverið lauk á vegum Framsóknarflokksins vinnu við greiningu á samningmarkmiðum hugsanlegrar aðildarumsóknar Íslendinga að Evrópusambandinu. Flokkurinn heldur því stöðu sinni sem leiðandi stjórnmálaafl á Íslandi þegar kemur að Evrópumálum.

Allt frá árinu 1995 hafa framsóknarmenn haft frumkvæði að mótun lögggjafar grundvelli EES-samstarfsins sem innleitt hefur frelsi til athafna og miklar úrbætur á mörgum sviðum samfélagsins. 

Flestir eru sammála um að EES- samningurinn hafi markað mikið framfaraspor í íslensku samfélagi. En árangurinn er ekki sjálfgefinn og áhrifa samningsins hefði ekki notið ef til verkefnisins hefði ekki verið ráðist með opnum huga. Á meðan samstarfsflokkurinn í ríkisstjórn hefur gjarnan uppi efasemdir um ávinning af nánu samstarfi við Evrópusambandsþjóðir, þá hafa framsóknarmenn verið einhuga í því að nýta til fulls sóknarfæri samningsins til hagsbóta fyrir Íslendinga. Það hafa þeir ekki síst gert við stjórnun þeirra ráðuneyta sem EES-samstarfið hefur hvílt á af hvað mestum þunga undanfarin 12 ár.

Miðað við óbreyttar aðstæður getur EES-samningurinn áfram verið grundvöllur Evrópusamskipta Íslendinga á næstu árum. En Íslendingar verða að fylgjast náið með framvindunni því ýmislegt getur breytt viðhorfum í Evrópumálum. Þróun mála kann að auka þörfina fyrir virka og beina þátttöku í evrópsku samstarfi. Mikil gerjun á sér nú stað á vettvangi ESB og viðhorf sambandsins til EES-samstarfsins kunna að breytast. Kröfur um lækkaðan viðskiptakostnað geta aukist af hálfu almennings og atvinnulífsins. Þarfir atvinnulífsins fyrir virk og náin markaðstengsl hafa mikil áhrif, m.a. hagsmunir útflutningsgreina og nýsköpunarfyrirtækja. Framvinda í íslenskum gjaldeyrismálum og áhrif hennar á íslenskt efnahagslíf skiptir miklu, svo og skipan gjaldeyrismála Dana og Breta. Tengsl Norðmanna við Evrópusambandið geta haft áhrif hér. Líkur á því að forysta Evrópusambandsins vilji koma til móts við samningskröfur Íslendinga, t.d. í sjávarútvegsmálum, skipta líka miklu máli. Einnig kann að vera mikilvægt að fylgjast með þróun öryggis-og varnarmála sem og umhverfismálum í þessu samhengi. Loks má ekki gleyma fyrirsjáanlegum áhrifum skuldbindinga okkar innan Alþjóðaviðskiptastofnunarinnar á íslenskt atvinnulíf, ekki síst landbúnað.  

Hugsanlegri aðild Íslendinga að Evrópusambandinu fylgja augljóslega sóknarfæri. En sóknarfærunum fylgja líka fórnir. Mikilvægt er að á hverjum tíma sé uppi á vettvangi stjórnmálanna greining á kostum og göllum Evrópusambandsaðildar þannig að Íslendingar hafi ætíð á takteinum skýr og greinileg samningsmarkmið. Framsóknarflokkurinn hefur einn flokka lokið vinnu við endurmat samningsmarkmiða. Þannig sker hann sig úr hópi stjórmálaflokka á Íslandi sem flíka lítt ígrundaðri stefnu í Evrópumálum.

Af www.framsokn.is


Auðlindaákvæði í stjórnarskrá

Stjórnarandstaðan gengur á bak orða sinna og svíkur allar yfirlýsingar sínar, undir ábyrgðarlausri forystu Össurar Skarphéðinssonar.   Niðurlæging stjórnarandstæðinga er alger, eftir að þeir snúast gegn eigin orðum og tilboðum og koma í veg fyrir að vilji þjóðarinnar nái fram að ganga.   Þessi sneypa stjórnarandstæðinga verður í minnum höfð.   Tillaga formanna stjórnarflokkanna um þjóðareign á auðlindum hefur verið kynnt og rædd og sérstök þingnefnd hefur fjallað um hana. Fulltrúar stjórnarflokkanna hafa lokið þessum áfanga með sérstakri bókun.   Afstaða Framsóknarmanna er afdráttarlaus:  
  • við viljum þjóðareign á auðlindum Íslands, þannig að öllu hugsanlegu eignartilkalli annarra aðila sé hafnað og hnekkt í eitt skipti fyrir öll;
  • við viljum að nýtingarheimildir hafi áfram óbreytta stöðu, þannig að þær verði ekki háðar beinum eignarrétti heldur verði áfram afturkræfur afnotaréttur;
  • við viljum eyða réttaróvissu um þessi málefni.

  Fram hefur komið að tveir þriðjungar þjóðarinnar styðja þessi sjónarmið.   Stjórnarandstaðan bauð samstarf á fjölmiðlafundi 5. mars sl. og sagði nægan tíma til að ljúka málinu sameiginlega.   Tillaga formanna stjórnarflokkanna samrýmist tilboði stjórnarandstöðunnar.   Stjórnarflokkarnir lýstu vilja til að ná sátt og almennri samstöðu um málið.   Í meðferð málsins hefur komið berlega í ljós að stjórnarandstaðan stendur ekki við orð sín. Stjórnarandstæðingar vilja nota stjórnarskrármálið sem pólitískt bitbein í málþófi.   Nú er fullreynt að stjórnarandstaðan hefur gengið á bak orða sinna.   Það er ekki markmið stjórnarflokkanna að knýja fram stjórnarskrárbreytingu í stórdeilum.   Þess vegna verður nú gengið til afgreiðslu annarra þingmála.   Framsóknarmenn leggja enn sem fyrr þunga áherslu á auðlindamálið og harma að afstaða stjórnarandstöðunnar kemur í veg fyrir fullnaðarafgreiðslu málsins á þessu þingi.

Af www.framsokn.is


mbl.is Segja stjórnarflokkana hafa ætlað að nota stjórnarandstöðu sem blóraböggul
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Eldhúsdagur í þinginu

Hér á eftir fer ræða Jóns Sigurðssonar, formanns Framsóknar.

Hæstvirtur forseti   Ríkisstjórnin hefur náð góðum árangri á kjörtímabilinu. Horfur í efnahagsmálum staðfesta það. Atvinnuöryggi er tryggt. Kaupmáttur ráðstöfunartekna almennings vex áfram. Viðskiptahalli minnkar stórlega á þessu ári. Verðbólga minnkar á árinu niður að markmiði Seðlabankans.  

Þannig lýkur þeirri þenslu sem ágerðist eftir að viðskiptabankarnir geystust inn á fasteignalánamarkaðinn.   Nýjustu upplýsingar benda til þess að góð afkoma sé almennari um allt samfélagið hér á landi en í langflestum öðrum OECD-ríkjum. Jafnframt benda upplýsingar til þess að tekjuskipting sé jafnari hér en í langflestum öðrum löndum Evrópu.  

Málflutningur stjórnarandstöðunnar lýsir neikvæðum viðhorfum, vanmati á nútímalegum aðstæðum Íslendinga og að sumu leyti úreltum afturhaldsviðhorfum.   Ríkisstjórnin hefur nýlega ítrekað velferðar- og félagsmálastefnu sína. Hún hefur staðið að miklum umbótum í velferðarkerfunum. Auk þess nýtur almenningur ávaxtanna af lækkun virðisaukaskatts af matvöru og fleiri vörum og þjónustu.  

Í samræmi við samkomulag við samtök aldraðra hafa framlög til velferðarkerfanna verið stóraukin og ennþá meira er framundan. Dregið verður áfram úr tekjuskerðingum og aðstoð við heimadvöl aldraðra stóraukin.Aukning fjárframlaga nemur tæpum 30 milljörðum króna á komandi misserum.   Þetta er stærsta átak í málefnum aldraðra, öryrkja og annarra lífeyrisþega sem um getur.   Í byggðamálum er þeirri stefnu fylgt að fela heimamönnum forsjá með vaxtarsamningum fyrir landshluta. Í byggðamálum þarf þó að taka betur á, og ber þar fyrst að nefna Vestfirði og Norðurland vestra og auk þess svæði á Norðaustur- og Suðausturlandi.  

Gerðir hafa verið samningar sem tryggja stöðu landbúnaðarins, og umbætur í samgöngumálum eru á döfinni. Unnið hefur verið að jafnréttismálum. Á sviði umhverfismála eru margir stórmerkir áfangar að nást, til dæmis Vatnajökulsþjóðgarðurinn, og ný staða í utanríkismálum hefur verið skilgreind.   Brátt lýkur mestu framkvæmdum Íslandssögunnar á Austurlandi og þær fara að færa þjóðinni arð, atvinnu og lífskjör. Um þessar framkvæmdir hefur margt verið sagt af lítilli hófsemi. Það er fullvissa mín að þær öfgar munu hverfa þegar þjóðin fer að njóta ávaxtanna. Ekki síst verða þessar framkvæmdir til að styrkja og efla atvinnulíf og allt mannlíf á landsbyggðinni.  

Nú hafa orðið þau tímamót að mörkuð er leið til þjóðarsáttar um auðlindastefnu með undirbúningi heildaráætlunar um nýtingu og vernd auðlinda og fagurrar náttúru.   Þessi heildaráætlun um nýtingu og vernd auðlinda og fagurrar náttúru mun marka tímamót. Tímabili virkrar stóriðju- og virkjanastefnu íslenskra stjórnvalda er lokið, en nú er framundan að taka skrefin inn í framtíðina með slíkri heildaráætlun sem setur ramma um framkvæmdir við nýtingu og vernd sem sameiginlegt heildarverkefni metnaðarfullrar þjóðar.  

Hæstvirtur forseti   Stjórnarflokkarnir hafa náð niðurstöðu um auðlindaákvæði í stjórnarskrá Íslands, í samræmi við áralangar umræður og rannsóknir og á grundvelli stjórnarsáttmálans.   Auðlindaákvæði í stjórnarskrá tryggir að náttúruauðlindir Íslands verða um aldur og ævi þjóðareign, og öllu hugsanlegu tilkalli og yfirráðatilburðum annarra er hafnað og hrundið. Jafnframt er tryggt að staða nýtingarheimilda verður óbreytt, þannig að þær leiða ekki til beins eignarréttar heldur verða áfram afturkræfur afnotaréttur.     

Þetta er áfangi í sögu íslensku þjóðarinnar og íslenska ríkisins. Náttúruauðlindir ættjarðarinnar fá sama sess og þjóðgarðurinn að Þingvöllum við Öxará.   Stjórnarandstæðingar höfðu á fjölmiðlafundi óskað eftir einmitt þessari niðurstöðu, að einfalt og skýrt ákvæði á grundvelli stjórnarsáttmálans yrði afgreitt nú fyrir þinglok og sett í stjórnarskrá.   Enn á ný vil ég nota þetta tækifæri til að heita á háttvirta þingmenn stjórnarandstöðunnar að koma til samstarfs við stjórnarflokkana um þetta mikilvæga mál.  

Hæstvirtur forseti   Framtíðarsýn Framsóknarmanna er skýr og glæsileg. Við viljum áfram stefna að framþróun og þroskun þekkingarsamfélags með menntasókn og batnandi og fjölgandi lífstækifærum fyrir alla þjóðina og allar byggðir landsins.   Við viljum að Íslendingar hafi þann þjóðarmetnað að hér séu og verði menntun, lífskjör og lífstækifæri með því sem best gerist og hér verði áfram samkeppnisfært atvinnu- og viðskiptalíf, umhverfismál og orkunýting til fyrirmyndar - og glæsilegt gróandi þjóðlíf og menningarlíf.  

Andstæðingar Framsóknarmanna reyna að gera lítið úr þessari framtíðarsýn. En tilraunir þeirra bera rangfærslum vitni. Áróður þeirra fellur um sjálfan sig eins og margendurtekið málþóf þeirra á alþingi hefur svo berlega sannað.   Nú lítur svo út sem stjórnarandstæðingar trúi því að loforð um útgjaldaveislu á kostnað ríkissjóðs gangi í augu almennings.  

En almenningur á mikilla hagsmuna að gæta í því að glutra ekki niður þeim árangri sem náðst hefur á síðustu árum. Því verður ekki trúað að almenningur láti blekkjast af fagurgala fyrir kosningar.   Erindi Framsóknarflokksins hefur aldrei verið eins brýnt við íslensku þjóðina eins og einmitt nú. Framsóknarflokkurinn er alhliða framfaraafl á miðju stjórnmálanna. Við erum samvinnufólkið sem getur leitt samfélagsöflin að árangursríku samstarfi.  

Íslendingar þurfa að njóta ábyrgðar og festu sem Framsóknarmenn hafa fram að færa. Styrkur Framsóknarflokksins sker úr um það hvers konar stjórnarstefna verður ráðandi í landinu eftir kosningarnar.  

Á næstu árum þarf að framfylgja samræmdri  auðlindastefnu sem mótuð verður með heildaráætlun um nýtingu og vernd. Þá þarf að framfylgja víðtækum ákvörðunum um umbætur og framþróun velferðarkerfanna í samræmi við óskir þeirra sem mestra hagsmuna eiga að gæta.  

Við þurfum að framfylgja metnaðarfullri stefnu í menningarmálum, fræðslu- og vísindamálum og í umhverfismálum. Við þurfum að halda áfram á markaðri braut í málefnum nýsköpunar og sprotafyrirtækjanna.  

Við þurfum að starfa áfram undir kjörorðum Framsóknarmanna um vinnu, vöxt og velferð. Og við eigum að leggja sérstaka áherslu á að tryggja hér langvarandi jafnvægi og varanlegan stöðugleika í efnahags- og atvinnumálum.  

Ég heiti á allt Framsóknarfólk að leggjast á eitt. Við héldum glæsilegt flokksþing fyrir skemmstu og þar stilltum við saman strengi fyrir þá baráttu sem framundan er. Það var glæsilegur hópur Framsóknarfólks af öllu landinu sem þar mótaði stefnu okkar.  

Og ég heiti á alla landsmenn að hugsa sig vel um í komandi kosningum og velja þá sem eru traustir og ábyggilegir og ábyrgir.   Framsóknarmenn eru þeir sem þeir segjast vera. Þjóðin þekkir störf, árangur og áræði Framsóknarmanna. Lífskjör langflestra hafa aldrei verið betri hér á landi en þau eru nú. Sóknarfæri þjóðarinnar hafa aldrei fyrr verið slík sem þau eru nú. Íslenska undrið vekur aðdáun erlendis.  

Ólíkt því sem orðið hefur í mörgum nágrannalöndum okkar hefur atvinnuöryggi verið tryggt á Íslandi og mikil aukning í almennum kaupmætti fólks. Í þessum efnum urðu þáttaskil þegar Framsóknarmenn komust til valda.  

Atvinnuöryggi og afkomuöryggi eru grundvallaratriði í stefnu Framsóknarmanna. Þessi mál eiga að ráða úrslitum um stjórnarstefnu að mati okkar.  

Og þvert á móti því sem stundum er sagt hér er Ísland á alþjóðavettvangi viðurkennt að flestu leyti til fyrirmyndar um orkumál og umhverfisvernd.  

Við skulum ekki glata því sem áunnist hefur. Við skulum sækja fram - saman á miðjunni.  

Sláist í sóknarför með Framsóknarmönnum.  

Ég þakka áheyrnina    


Þegar fólk veldur vonbrigðum

Margrét heitir kona ein og er Björnsdóttir, með S-i á milli. Hún hefur s.l. 23 ár stýrt Endurmenntunardeild HÍ og hlaut árið 2000 viðurkenningu af hálfu skólans fyrir framlag sitt til uppbyggingar deildarinnar.  Þessi sama Margrét er félagi í Samfylkingunni í Reykjavík. Hún skrifaði grein í Morgunblaðið í gær um meintan ójöfnuð á Íslandi.

Í greininni fjallar Margrét um aðbúnað hafnfirskrar einstæðrar móður fyrir fjörutíu árum síðan, eða árið 1968 og líkir þeim aðbúnaði saman við aðstæður Íslendinga í dag.  Hún bendir á að samanburður hljóti alltaf að vera afstæður þ.e. að menn meti stöðu sína út frá öðrum í samfélaginu. Einmitt þessi setning gerir það að verkum samanburður hennar á aðstæðum í sama samfélagi með 40 ára millibili hefur það hlutverk eingöngu að kalla fram hughrif hjá lesandanum. Þar er ekki um raunverulegan samanburð að ræða.

  Í greininni, sem er löng lesning, telur Margrét upp marga neikvæða hluti sem ójöfnuður í samfélaginu kallar fram og hefur áhrif á. Flest af því sem hún segir í þeirri upptalningu er satt og rétt og ber að þakka fyrir faglega samantekt á því.  

En hvaða ójöfnuð er Margrét að tala um?
Margrét leggur ríka áherslu á samantektir Stefáns Ólafssonar um meintan ójöfnuð á Íslandi. Sú áhersla er sérstök í ljósi þess að oft hefur verið bent á það að Stefán velur sér forsendur til að vinna með, ber saman ólíka hluti og kallar fram mjög bjagaða mynd af raunveruleikanum. Stefán hefur t.d. reiknað s.k. GINI stuðul fyrir Ísland til að bera saman við sama stuðul í öðrum löndum. Þar reiknar hann tekjur manna með öðrum hætti en gert er annars staðar og er samanburðurinn því ómarktækur. Dr. Ragnar Árnason prófessor við hagfræðideild HÍ og samstarfsmaður þeirra Stefáns og Margrétar hefur rannsakað skattframtöl Íslendinga aftur til ársins 1993 og komist að þeirri niðurstöðu að allir hópar samfélagsins hafa hækkað hlutfallslega jafn mikið á s.l. 13 árum, utan mjög fámennan hóp sem trónir á toppnum.  

Áherslan er ekki síður sérstök fyrir þær sakir að Hagstofa Íslands hefur einnig reiknað GINI stuðul fyrir Ísland á sömu forsendum og aðrar þjóðir. Þar skipar Ísland sér í sæti með Danmörku, Svíþjóð, Finnlandi, Slóveníu og Austurríki.  Ójöfnuðurinn í Evrópusambandinu mælist 0,31 á meðan hann mælist 0,25 á Íslandi. Sama Evrópusambandi og Samfylkingin stefnir inn í með íslensku þjóðina. Þessi íslenski stuðull er með þeim lægstu í heiminum. Tekjuskipting hérlendis er með því sem jafnast gerist í veröldinni.  

Margrét hefur því annað tveggja; látið Stefán vinnufélaga sinn hafa sig að fífli eða látið pólitískt kapp, hlaupa sér í kinn, rétt fyrir kosningar.  

Undir lok greinarinnar fullyrðir Margrét að einn mesti jöfnuður í tekjudreifingu sem um getur í veröldinni og hún kallar "ójöfnuð" geri það að verkum að leiðir ríkisstjórnarflokkanna verði að skilja í vor. Hún segir af nógu að taka fyrir öfluga og umbótasinnaða ríkisstjórn, sem hefur hagsmuni allra Íslendinga að leiðarljósi. Framsóknarmenn hafa sýnt það í verki að þeir hafa traust, ábyrgð og skynsemi að leiðarljósi í málflutningi sínum og verkum, ólíkt stjórnarandstöðuflokkunum.  

Það skyldi þó aldrei vera að Margrét sé að biðja um gott veður hjá Framsókn núna nokkrum dögum fyrir kosningar? Samfylkingin þarf a.m.k. samstarfsaðila sem getur farið rétt með staðreyndir og útskýrt hugtök eins og GINI stuðul, þjóðareign, jöfnuð og ójöfnuð.

Af www.framsokn.is


Bankana burt

Einn helsti forystumaður Vinstri-grænna á sviði efnahagsmála er þingmaðurinn Ögmundur Jónasson sem jafnframt gegnir embætti formanns BSRB. Sem kunnugt er hefur Ögmundur séð ofsjónum yfir velgengni íslensks fjármálakerfis og sagt það til vinnandi að senda viðskiptabankana úr landi til að geta aukið jöfnuð í samfélaginu. Virðist þá engu skipta að álagður tekjuskattur banka og sparisjóða árið 2006 vegna ársins 2005 nam 11,3 milljörðum króna, sem er 169% aukning frá árinu áður er greiðslurnar námu 4,2 milljörðum. Þar áður nam tekjuskatturinn 1,3 milljörðum þannig að á tveimur árum áttfölduðust þessar skattgreiðslur banka og sparisjóða til ríkissjóðs og meira en það.

Einhver kynni því að telja það mikilsvert að halda hinum öflugu fjármálafyrirtækjum hér á landi enda er hægt að styrkja velferðarkerfið til muna með þessum skatttekjum. Þá má bæta því við að bankarnir hafa þúsundum starfsmanna á að skipa og eru margir þeirra vel launaðir og greiða því skatta til viðbótar því sem að ofan er greint. Óhætt er að fullyrða að margir þeirra myndu fylgja bönkunum úr landi. En Ögmundi finnst greinilega mikilvægt að jafna niður á við þannig að allir hafi það heldur verr en áður og ekki síst virðist honum umhugað um að koma í veg fyrir að ríkissjóður fái auknar skatttekjur til að standa undir öflugri samhjálp. Þetta er maðurinn sem sem er líklegt fjármálaráðherraefni Vinstri-grænna. Hlýtur þingflokkurinn allur að vera að undirbúa kynningu á því hvernig menn þar á bæ sjá fyrir sér að unnt sé að mæta samdrætti í skattheimtu hins opinbera.  

Ögmundur virðist því miður ekki einn um þessa skoðun. Samfylkingin á sitt fjármálaráðherraefni sem er þingflokksformaðurinn Össur Skarphéðinsson. Fyrir skömmu síðan ritaði Össur pistil á heimasíðu sína sem lauk með hinum fleygu orðum: „...og guð forði bönkunum frá því að gera annaðhvort mig eða Jóhönnu Sigurðardóttur að arftaka Árna Matt."  

Össur hefur reyndar ekki enn útskýrt hvað hann átti við með þessum orðum. Það er því ekki fullkomlega ljóst hvaða aðgerðir Samfylkingin er með í undirbúningi gegn bönkunum komist hún til valda í vor en fjölmiðlar hljóta að spyrja forsvarsmenn flokksins út í það. Samfylkingin hlýtur raunar að kynna þær aðgerðir opinberlega fyrir kosningar þannig að kjósendur viti hvað Össur, Jóhanna og félagar hafa í hyggju. Samfylkingin hefur jú haldið blaðamannafund af minna tilefni.  

Þetta er þeim mun mikilvægara fyrir þær sakir að þessir tveir flokkar eru í sumum könnunum alveg við það að ná þingmeirihluta og gangi það eftir munu gömlu kommúnistarnir Össur og Ögmundur láta gamlan og langþráðan draum um herferð gegn auðvaldinu rætast. Þá gæti svo farið að tvö eylönd byggju ein við últra sósíalisma , þ.e. Kúba og Ísland.  

Þá má að lokum nefna að nú nýverið breytti fyrrgreindur Árni Matt., fjármálaráðherrann núverandi, reglugerð sem þrengir mjög reglur varðandi uppgjör fjármálafyrirtækja í erlendri mynt og setur skilyrði sem erfitt getur reynst fyrir fyrirtækin að uppfylla. Hefur stjórnarformaður Straums-Burðaráss gagnrýnt hina nýju reglugerð harkalega.  

Má í ljósi þessa spyrja sig að því hvort sjálfstæðismenn séu að freista þess að koma í veg fyrir ríkisstjórn stjórnarandstöðuflokkanna að loknum kosningum og séu með þessu að senda Steingrími J. fingurkoss.   Steingrími J. og félögum virðist í það minnsta líka daðrið vel og eru andstuttir, rjóðir og undirleitir, þótt seint verði sagt að þeir séu sætasta stelpan á ballinu.

Af www.framsokn.is


?

Forsíða Morgunblaðsins í dag er um margt mjög sérstök. Má segja að þar sé hinni sívinsælu smjörklípuaðferð beitt til hins ítrasta í þeim tilgangi að draga athyglina frá því sem máli skiptir.  

Sú staðreynd að framsóknarmönnum tókst að draga samstarfsmenn sína í Sjálfstæðisflokknum að samningaborðinu til að ganga frá samningum um áður gerða samninga, virðist vera eitthvað sem sjálfstæðismenn (les. Mogginn) vilja að sem fæstir átti sig á. Ærandi þögn blaðsins um málið á meðan á viðræðum stjórnarflokkanna um auðlindamálið stóð, er glöggt merki um það. Ekki var stafkrók að finna um málið í marga daga þrátt fyrir að aðrir miðlar væru stútfullir af fréttum um það.  

Margir biðu spenntir eftir því að Mogginn þakkaði framsóknarmönnum fyrir að keyra málið í höfn því ritstjórn blaðsins hefur a.m.k. í tvígang að undanförnu bent á mikilvægi þess. Enda e.t.v. ekki að undra þar sem ritstjóri blaðsins var einn af nefndarmönnum auðlindanefndar sem skilaði af sér niðurstöðu í skýrsluformi sem gefið var út í september árið 2000   Lagði sú nefnd, með fulltingi ritstjórans, m.a. til að „eignarréttarleg staða þessara auðlinda [náttúruauðlinda sem taldar væru í þjóðareign] verði samræmd með þeim hætti að tekið verði upp nýtt ákvæði í stjórnarskrá þar sem þessar náttúruauðlindir verði lýstar þjóðareign eftir því sem nánar verði ákveðið í lögum. Veita megi einstaklingum og lögaðilum heimild til afnota á þessum náttúruauðlindum gegn gjaldi að því tilskyldu að hún sé tímabundin eða henni megi breyta með hæfilegum fyrirvara eftir því sem nánar væri ákveðið í lögum. Slík afnotaheimild njóti verndar sem óbein eignarréttindi."  

Í leiðara Moggans 20. janúar segir:

„Það skiptir miklu máli að þessi tillaga komi fram nú. Enn eru á ferðinni menn í þessu samfélagi, sem gera sér hugmyndir um að þeir geti komið því fram, að fiskimiðin verði gerð að einkaeign útgerðarmanna. Þess vegna skiptir máli, að ákvæðið um sameign þjóðarinnar á auðlindum sjávar verði tekið upp í stjórnarskrá. Með því móti einu er hægt að koma endanlega í veg fyrir allar tilraunir til þess að fámennur hópur manna sölsi undir sig þessa miklu eign íslenzku þjóðarinnar, sem á að vera sameign hennar um aldur og ævi."  

Í Reykjavíkurbréfi Moggans 11. febrúar segir:
„Eftir stendur hitt að auðlindagjaldið hefur verið samþykkt í grundvallaratriðum. Nú blasa við tvenns konar verkefni á þessum vígstöðvum. Í fyrsta lagi að knýja fram efndir á gefnum loforðum núverandi stjórnarflokka um að ákvæði verði tekið upp í stjórnarskár um sameign þjóðarinnar á fiskimiðunum. Eins og nú horfir eru stjórnarflokkarnir að svíkja þetta loforð. Hvers vegna? Hvaða öfl eru þar að verki? Eru það þau öfl innan Sjálfstæðisflokksins, sem eru staðráðin í að ná fram einkaeignarrétti á fiskimiðunum? Þennan draugagang verður að stöðva."  

Agnes Bragadóttir blaðamaður reis hins vegar upp við dogg í gærkvöldi til þess að flytja þjóðinni fréttir af því að innan Framsóknarflokksins væru innbyrðis átök um málið. Átök sem enginn innan Framsóknarflokksins hefur orðið var við. Agnes virðist heldur ekki hafa haft fyrir því að kynna sér báðar hliðar málsins, því hún segir eingöngu frá því að formaður Sjálfstæðisflokksins hafi kynnt framsóknarmönnum nokkrar mismunandi tillögur að orðalagi stjórnarskrárákvæðisins. Rétt eins og framsóknarmenn hafi setið og beðið eftir því að sjálfstæðismenn leystu málið? Ekki er í grein Agnesar að finna stafkrók um þátt framsóknarmanna við lausn málsins.  

Þá hlýtur að teljast til tíðinda að blaðamaður sem vinnur við „stofnun" eins og Morgunblaðið segi fréttir í 1. persónu, því í stjórnmálaskýringu blaðamannsins segir: „Samkvæmt mínum upplýsingum..." Ekki er þess einstaklings getið, sem vitnað er til, svo blaðamaðurinn hlýtur að vera að vísa í sjálfan sig.  

Satt best að segja er engu líkara en þessi pólitíska fréttaskýring hafi verið hripuð niður korteri fyrir prentun.  

Af www.framsokn.is


Stjórnarandstaðan á puttanum

 Í gær náðu formenn ríkisstjórnarflokkanna samkomulagi um samkomulag sem áður hafði verið gert, í stefnuyfirlýsingu ríkisstjórnarinnar. Þeir munu þannig leggja í sameiningu fram lagafrumvarp þar sem kveðið er á um að auðlindirnar séu í þjóðareigu.  Þar mun því segja:

"Náttúruauðlindir Íslands skulu vera þjóðareign þó þannig að gætt sé réttinda einstaklinga og lögaðila samkvæmt 72. grein. Ber að nýta þær til hagsbóta þjóðinni, eftir því sem nánar er ákveðið í lögum. Ekki skal þetta vera því til fyrirstöðu, að einkaaðilum séu veittar heimildir til afnota eða hagnýtingar á þessum auðlindum samkvæmt lögum."

Í 72. grein segir svo að eignarrétturinn sé friðhelgur og engan megi skylda til að láta af hendi eign sína nema almenningsþörf krefji.

Stjórnarandstaðan, öðru nafni kaffibandalagið, hljóp upp til handa og fóta þegar fréttist af því að Framsóknarmenn væru tilbúnir til að láta sverfa til stáls ef íhaldið uppfyllti ekki samstarfssamninginn og gerðu í framhaldinu ítrekaðar tilraunir til að hengja sig á málið. Var m.a.s. boðað til blaðamannafundar í þinghúsinu, að formanni Samfylkingarinnar fjarstöddum, til að greina frá tíðindunum. Kaffibandalagið var til í að húkka far með Framsókn á kostnað íhaldsins.  Málið talið þess eðlis að það þyrfti að keyra það í gegnum þingið í grænum hvelli. Ekkert mætti bíða með það. Össur tók sérstaklega fram að nú hefði myndast nýr meirihluti á Alþingi. Þetta var fyrir þremur dögum síðan.

Nú þegar ríkisstjórnarflokkarnir hafa svo náð samkomulagi um samkomulagið er heldur betur komið annað hljóð í strokkinn.  Hver stjórnarandstæðingurinn stekkur fram á sjónarsviðið, hver með sína skýringuna sem þó eru allar á einn veg; Kaffibandalagið er ekki hrifið. Það getur á þessari stundu ekki svarað því hvað það er sem það er ekki hrifið af en það er samt ekki hrifið. Meira að segja svo lítið hrifið að það segir óvíst að tilboðið, um að styðja þetta sama stjórnarskrárákvæði fyrir þremur dögum síðan, gildi.  Og það þrátt fyrir að kaffibandalagið viti ekki almennilega hvað það er sem það er ekki hrifið af.  Kannski er það bara ekki hrifið af því að hafa ekki fengið að fara rúnt með Framsókn. Lái þeim hver sem vill!

En líklega þarf að fara að hella upp á, rétt eina ferðina.

Af www.framsokn.is


Tímamót í jafnréttissögu á Íslandi

Á blaðamannafundi í vikunni, kynnti Magnús Stefánsson, ráðherra jafnréttismála, nýtt lagafrumvarp um jafna stöðu og rétt kvenna og karla.  Frumvarpið markar tímamót í sögu jafnréttismála hérlendis.  Þar eru þyngri áherslur lagðar í jafnréttismálum en nokkru sinni fyrr.

Helstu atriði frumvarpsins eru þessi:

1.  Jafnréttisstofa fær heimildir til að krefja opinbera aðila, atvinnurekendur og félagasamtök um upplýsingar vegna einstakra verkefna og mála sem hún vinnur að. Séu upplýsingar ekki veittar er heimilt að leggja á dagsektir. Eftirlit með stöðu jafnréttismála verður þannig mun virkara en verið hefur.

2. Kærunefnd jafnréttismála fær auknar heimildir, t.d. með því að fresta réttaráhrifum úrskurðar og að úrskurða um að sá sem kæra beinist gegn greiði málskostnað kæranda. Ef kæra er bersýnilega tilefnislaus getur nefndin úrskurðað kæranda til að greiða málskostnað.  Þá er jafnframt lagt til að kæranda verði veitt gjafsókn ef gagnaðili höfðar mál til ógildingar úrskurði.  Þannig verður kærendum gert auðveldara um vik að höfða mál.

3. Fjölgað verður í Jafnréttisráði og jafnréttisþing haldið á tveggja ára fresti.

4.  Fyrirtæki sem hafa 25 starfsmenn eða fleiri skulu fylgja framkvæmdaáætlun um jafnréttismál til að ná fram jafnrétti á vinnustaðnum.  Áætlunina skal endurskoða á þriggja ára fresti og gefa skýrslu til Jafnréttisstofu.  Heimilt verður að leggja dagsektir á fyrirtæki sem ekki sinna þessu lagaákvæði. Þannig eru stjórnendur fyrirtækja hvattir til að gefa jafnréttismálum meiri gaum en áður.

5.  Launaleynd verður aflétt. Lögin kveða á um að launamanni sé hvenær sem er heimilt að veita þriðja aðila upplýsingar um laun eða önnur starfskjör sín. Jafnframt er kveðið á um að menntamálaráðherra ráði jafnréttisráðgjafa sem fylgi lögunum eftir um menntun og skólastarf og veiti ráðgjöf í jafnréttismálum. Launaleynd hefur til langs tíma verið talin dragbítur við leiðréttingu kynbundins launamunar. 

6. Við tilnefningar í nefndir, ráð og stjórnir á vegum ríkis og sveitarfélaga skal gæta þess að hlutfall hvors kyns sé sem jafnast og ekki minna en 40%. Þó er talað um þriðjung í þriggja manna nefndum.

7. Taka skal mið af menntun, starfsreynslu, sérþekkingu eða öðrum sérstökum hæfileikum þegar meta skal hvort ákvæði frumvarpsins hafi verið brotin við  tilteknar ráðningar.

8. Jafnréttisumsögn fylgi öllum stjórnarfrumvörpum á Alþingi.

Nefndin var skipuð af félagsmálaráðherra sumarið 2006 í tilefni af því að jafnréttislög tóku gildi.  Nefndinni, sem var þverpólitík, stýrði Guðrún Erlendsdóttir, fyrrverandi hæstaréttardómari og ber við þessi tímamót að þakka henni sérstaklega fyrir sín störf, auk annarra sem að starfinu komu. 

Frumvarpið í heild sinni má finna hér.

7. mars 2007 verður hér eftir færður til bókar sem tímamótadagur í sögu jafnréttismála á Íslandi.

 

Af www.framsokn.is


Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband