Nýverið lauk á vegum Framsóknarflokksins vinnu við greiningu á samningmarkmiðum hugsanlegrar aðildarumsóknar Íslendinga að Evrópusambandinu. Flokkurinn heldur því stöðu sinni sem leiðandi stjórnmálaafl á Íslandi þegar kemur að Evrópumálum.

Allt frá árinu 1995 hafa framsóknarmenn haft frumkvæði að mótun lögggjafar grundvelli EES-samstarfsins sem innleitt hefur frelsi til athafna og miklar úrbætur á mörgum sviðum samfélagsins. 

Flestir eru sammála um að EES- samningurinn hafi markað mikið framfaraspor í íslensku samfélagi. En árangurinn er ekki sjálfgefinn og áhrifa samningsins hefði ekki notið ef til verkefnisins hefði ekki verið ráðist með opnum huga. Á meðan samstarfsflokkurinn í ríkisstjórn hefur gjarnan uppi efasemdir um ávinning af nánu samstarfi við Evrópusambandsþjóðir, þá hafa framsóknarmenn verið einhuga í því að nýta til fulls sóknarfæri samningsins til hagsbóta fyrir Íslendinga. Það hafa þeir ekki síst gert við stjórnun þeirra ráðuneyta sem EES-samstarfið hefur hvílt á af hvað mestum þunga undanfarin 12 ár.

Miðað við óbreyttar aðstæður getur EES-samningurinn áfram verið grundvöllur Evrópusamskipta Íslendinga á næstu árum. En Íslendingar verða að fylgjast náið með framvindunni því ýmislegt getur breytt viðhorfum í Evrópumálum. Þróun mála kann að auka þörfina fyrir virka og beina þátttöku í evrópsku samstarfi. Mikil gerjun á sér nú stað á vettvangi ESB og viðhorf sambandsins til EES-samstarfsins kunna að breytast. Kröfur um lækkaðan viðskiptakostnað geta aukist af hálfu almennings og atvinnulífsins. Þarfir atvinnulífsins fyrir virk og náin markaðstengsl hafa mikil áhrif, m.a. hagsmunir útflutningsgreina og nýsköpunarfyrirtækja. Framvinda í íslenskum gjaldeyrismálum og áhrif hennar á íslenskt efnahagslíf skiptir miklu, svo og skipan gjaldeyrismála Dana og Breta. Tengsl Norðmanna við Evrópusambandið geta haft áhrif hér. Líkur á því að forysta Evrópusambandsins vilji koma til móts við samningskröfur Íslendinga, t.d. í sjávarútvegsmálum, skipta líka miklu máli. Einnig kann að vera mikilvægt að fylgjast með þróun öryggis-og varnarmála sem og umhverfismálum í þessu samhengi. Loks má ekki gleyma fyrirsjáanlegum áhrifum skuldbindinga okkar innan Alþjóðaviðskiptastofnunarinnar á íslenskt atvinnulíf, ekki síst landbúnað.  

Hugsanlegri aðild Íslendinga að Evrópusambandinu fylgja augljóslega sóknarfæri. En sóknarfærunum fylgja líka fórnir. Mikilvægt er að á hverjum tíma sé uppi á vettvangi stjórnmálanna greining á kostum og göllum Evrópusambandsaðildar þannig að Íslendingar hafi ætíð á takteinum skýr og greinileg samningsmarkmið. Framsóknarflokkurinn hefur einn flokka lokið vinnu við endurmat samningsmarkmiða. Þannig sker hann sig úr hópi stjórmálaflokka á Íslandi sem flíka lítt ígrundaðri stefnu í Evrópumálum.

Af www.framsokn.is

Hér á eftir fer ræða Jóns Sigurðssonar, formanns Framsóknar.

Hæstvirtur forseti   Ríkisstjórnin hefur náð góðum árangri á kjörtímabilinu. Horfur í efnahagsmálum staðfesta það. Atvinnuöryggi er tryggt. Kaupmáttur ráðstöfunartekna almennings vex áfram. Viðskiptahalli minnkar stórlega á þessu ári. Verðbólga minnkar á árinu niður að markmiði Seðlabankans.  

Þannig lýkur þeirri þenslu sem ágerðist eftir að viðskiptabankarnir geystust inn á fasteignalánamarkaðinn.   Nýjustu upplýsingar benda til þess að góð afkoma sé almennari um allt samfélagið hér á landi en í langflestum öðrum OECD-ríkjum. Jafnframt benda upplýsingar til þess að tekjuskipting sé jafnari hér en í langflestum öðrum löndum Evrópu.  

Málflutningur stjórnarandstöðunnar lýsir neikvæðum viðhorfum, vanmati á nútímalegum aðstæðum Íslendinga og að sumu leyti úreltum afturhaldsviðhorfum.   Ríkisstjórnin hefur nýlega ítrekað velferðar- og félagsmálastefnu sína. Hún hefur staðið að miklum umbótum í velferðarkerfunum. Auk þess nýtur almenningur ávaxtanna af lækkun virðisaukaskatts af matvöru og fleiri vörum og þjónustu.  

Í samræmi við samkomulag við samtök aldraðra hafa framlög til velferðarkerfanna verið stóraukin og ennþá meira er framundan. Dregið verður áfram úr tekjuskerðingum og aðstoð við heimadvöl aldraðra stóraukin.Aukning fjárframlaga nemur tæpum 30 milljörðum króna á komandi misserum.   Þetta er stærsta átak í málefnum aldraðra, öryrkja og annarra lífeyrisþega sem um getur.   Í byggðamálum er þeirri stefnu fylgt að fela heimamönnum forsjá með vaxtarsamningum fyrir landshluta. Í byggðamálum þarf þó að taka betur á, og ber þar fyrst að nefna Vestfirði og Norðurland vestra og auk þess svæði á Norðaustur- og Suðausturlandi.  

Gerðir hafa verið samningar sem tryggja stöðu landbúnaðarins, og umbætur í samgöngumálum eru á döfinni. Unnið hefur verið að jafnréttismálum. Á sviði umhverfismála eru margir stórmerkir áfangar að nást, til dæmis Vatnajökulsþjóðgarðurinn, og ný staða í utanríkismálum hefur verið skilgreind.   Brátt lýkur mestu framkvæmdum Íslandssögunnar á Austurlandi og þær fara að færa þjóðinni arð, atvinnu og lífskjör. Um þessar framkvæmdir hefur margt verið sagt af lítilli hófsemi. Það er fullvissa mín að þær öfgar munu hverfa þegar þjóðin fer að njóta ávaxtanna. Ekki síst verða þessar framkvæmdir til að styrkja og efla atvinnulíf og allt mannlíf á landsbyggðinni.  

Nú hafa orðið þau tímamót að mörkuð er leið til þjóðarsáttar um auðlindastefnu með undirbúningi heildaráætlunar um nýtingu og vernd auðlinda og fagurrar náttúru.   Þessi heildaráætlun um nýtingu og vernd auðlinda og fagurrar náttúru mun marka tímamót. Tímabili virkrar stóriðju- og virkjanastefnu íslenskra stjórnvalda er lokið, en nú er framundan að taka skrefin inn í framtíðina með slíkri heildaráætlun sem setur ramma um framkvæmdir við nýtingu og vernd sem sameiginlegt heildarverkefni metnaðarfullrar þjóðar.  

Hæstvirtur forseti   Stjórnarflokkarnir hafa náð niðurstöðu um auðlindaákvæði í stjórnarskrá Íslands, í samræmi við áralangar umræður og rannsóknir og á grundvelli stjórnarsáttmálans.   Auðlindaákvæði í stjórnarskrá tryggir að náttúruauðlindir Íslands verða um aldur og ævi þjóðareign, og öllu hugsanlegu tilkalli og yfirráðatilburðum annarra er hafnað og hrundið. Jafnframt er tryggt að staða nýtingarheimilda verður óbreytt, þannig að þær leiða ekki til beins eignarréttar heldur verða áfram afturkræfur afnotaréttur.     

Þetta er áfangi í sögu íslensku þjóðarinnar og íslenska ríkisins. Náttúruauðlindir ættjarðarinnar fá sama sess og þjóðgarðurinn að Þingvöllum við Öxará.   Stjórnarandstæðingar höfðu á fjölmiðlafundi óskað eftir einmitt þessari niðurstöðu, að einfalt og skýrt ákvæði á grundvelli stjórnarsáttmálans yrði afgreitt nú fyrir þinglok og sett í stjórnarskrá.   Enn á ný vil ég nota þetta tækifæri til að heita á háttvirta þingmenn stjórnarandstöðunnar að koma til samstarfs við stjórnarflokkana um þetta mikilvæga mál.  

Hæstvirtur forseti   Framtíðarsýn Framsóknarmanna er skýr og glæsileg. Við viljum áfram stefna að framþróun og þroskun þekkingarsamfélags með menntasókn og batnandi og fjölgandi lífstækifærum fyrir alla þjóðina og allar byggðir landsins.   Við viljum að Íslendingar hafi þann þjóðarmetnað að hér séu og verði menntun, lífskjör og lífstækifæri með því sem best gerist og hér verði áfram samkeppnisfært atvinnu- og viðskiptalíf, umhverfismál og orkunýting til fyrirmyndar - og glæsilegt gróandi þjóðlíf og menningarlíf.  

Andstæðingar Framsóknarmanna reyna að gera lítið úr þessari framtíðarsýn. En tilraunir þeirra bera rangfærslum vitni. Áróður þeirra fellur um sjálfan sig eins og margendurtekið málþóf þeirra á alþingi hefur svo berlega sannað.   Nú lítur svo út sem stjórnarandstæðingar trúi því að loforð um útgjaldaveislu á kostnað ríkissjóðs gangi í augu almennings.  

En almenningur á mikilla hagsmuna að gæta í því að glutra ekki niður þeim árangri sem náðst hefur á síðustu árum. Því verður ekki trúað að almenningur láti blekkjast af fagurgala fyrir kosningar.   Erindi Framsóknarflokksins hefur aldrei verið eins brýnt við íslensku þjóðina eins og einmitt nú. Framsóknarflokkurinn er alhliða framfaraafl á miðju stjórnmálanna. Við erum samvinnufólkið sem getur leitt samfélagsöflin að árangursríku samstarfi.  

Íslendingar þurfa að njóta ábyrgðar og festu sem Framsóknarmenn hafa fram að færa. Styrkur Framsóknarflokksins sker úr um það hvers konar stjórnarstefna verður ráðandi í landinu eftir kosningarnar.  

Á næstu árum þarf að framfylgja samræmdri  auðlindastefnu sem mótuð verður með heildaráætlun um nýtingu og vernd. Þá þarf að framfylgja víðtækum ákvörðunum um umbætur og framþróun velferðarkerfanna í samræmi við óskir þeirra sem mestra hagsmuna eiga að gæta.  

Við þurfum að framfylgja metnaðarfullri stefnu í menningarmálum, fræðslu- og vísindamálum og í umhverfismálum. Við þurfum að halda áfram á markaðri braut í málefnum nýsköpunar og sprotafyrirtækjanna.  

Við þurfum að starfa áfram undir kjörorðum Framsóknarmanna um vinnu, vöxt og velferð. Og við eigum að leggja sérstaka áherslu á að tryggja hér langvarandi jafnvægi og varanlegan stöðugleika í efnahags- og atvinnumálum.  

Ég heiti á allt Framsóknarfólk að leggjast á eitt. Við héldum glæsilegt flokksþing fyrir skemmstu og þar stilltum við saman strengi fyrir þá baráttu sem framundan er. Það var glæsilegur hópur Framsóknarfólks af öllu landinu sem þar mótaði stefnu okkar.  

Og ég heiti á alla landsmenn að hugsa sig vel um í komandi kosningum og velja þá sem eru traustir og ábyggilegir og ábyrgir.   Framsóknarmenn eru þeir sem þeir segjast vera. Þjóðin þekkir störf, árangur og áræði Framsóknarmanna. Lífskjör langflestra hafa aldrei verið betri hér á landi en þau eru nú. Sóknarfæri þjóðarinnar hafa aldrei fyrr verið slík sem þau eru nú. Íslenska undrið vekur aðdáun erlendis.  

Ólíkt því sem orðið hefur í mörgum nágrannalöndum okkar hefur atvinnuöryggi verið tryggt á Íslandi og mikil aukning í almennum kaupmætti fólks. Í þessum efnum urðu þáttaskil þegar Framsóknarmenn komust til valda.  

Atvinnuöryggi og afkomuöryggi eru grundvallaratriði í stefnu Framsóknarmanna. Þessi mál eiga að ráða úrslitum um stjórnarstefnu að mati okkar.  

Og þvert á móti því sem stundum er sagt hér er Ísland á alþjóðavettvangi viðurkennt að flestu leyti til fyrirmyndar um orkumál og umhverfisvernd.  

Við skulum ekki glata því sem áunnist hefur. Við skulum sækja fram - saman á miðjunni.  

Sláist í sóknarför með Framsóknarmönnum.  

Ég þakka áheyrnina    

Einn helsti forystumaður Vinstri-grænna á sviði efnahagsmála er þingmaðurinn Ögmundur Jónasson sem jafnframt gegnir embætti formanns BSRB. Sem kunnugt er hefur Ögmundur séð ofsjónum yfir velgengni íslensks fjármálakerfis og sagt það til vinnandi að senda viðskiptabankana úr landi til að geta aukið jöfnuð í samfélaginu. Virðist þá engu skipta að álagður tekjuskattur banka og sparisjóða árið 2006 vegna ársins 2005 nam 11,3 milljörðum króna, sem er 169% aukning frá árinu áður er greiðslurnar námu 4,2 milljörðum. Þar áður nam tekjuskatturinn 1,3 milljörðum þannig að á tveimur árum áttfölduðust þessar skattgreiðslur banka og sparisjóða til ríkissjóðs og meira en það.

Einhver kynni því að telja það mikilsvert að halda hinum öflugu fjármálafyrirtækjum hér á landi enda er hægt að styrkja velferðarkerfið til muna með þessum skatttekjum. Þá má bæta því við að bankarnir hafa þúsundum starfsmanna á að skipa og eru margir þeirra vel launaðir og greiða því skatta til viðbótar því sem að ofan er greint. Óhætt er að fullyrða að margir þeirra myndu fylgja bönkunum úr landi. En Ögmundi finnst greinilega mikilvægt að jafna niður á við þannig að allir hafi það heldur verr en áður og ekki síst virðist honum umhugað um að koma í veg fyrir að ríkissjóður fái auknar skatttekjur til að standa undir öflugri samhjálp. Þetta er maðurinn sem sem er líklegt fjármálaráðherraefni Vinstri-grænna. Hlýtur þingflokkurinn allur að vera að undirbúa kynningu á því hvernig menn þar á bæ sjá fyrir sér að unnt sé að mæta samdrætti í skattheimtu hins opinbera.  

Ögmundur virðist því miður ekki einn um þessa skoðun. Samfylkingin á sitt fjármálaráðherraefni sem er þingflokksformaðurinn Össur Skarphéðinsson. Fyrir skömmu síðan ritaði Össur pistil á heimasíðu sína sem lauk með hinum fleygu orðum: „...og guð forði bönkunum frá því að gera annaðhvort mig eða Jóhönnu Sigurðardóttur að arftaka Árna Matt."  

Össur hefur reyndar ekki enn útskýrt hvað hann átti við með þessum orðum. Það er því ekki fullkomlega ljóst hvaða aðgerðir Samfylkingin er með í undirbúningi gegn bönkunum komist hún til valda í vor en fjölmiðlar hljóta að spyrja forsvarsmenn flokksins út í það. Samfylkingin hlýtur raunar að kynna þær aðgerðir opinberlega fyrir kosningar þannig að kjósendur viti hvað Össur, Jóhanna og félagar hafa í hyggju. Samfylkingin hefur jú haldið blaðamannafund af minna tilefni.  

Þetta er þeim mun mikilvægara fyrir þær sakir að þessir tveir flokkar eru í sumum könnunum alveg við það að ná þingmeirihluta og gangi það eftir munu gömlu kommúnistarnir Össur og Ögmundur láta gamlan og langþráðan draum um herferð gegn auðvaldinu rætast. Þá gæti svo farið að tvö eylönd byggju ein við últra sósíalisma , þ.e. Kúba og Ísland.  

Þá má að lokum nefna að nú nýverið breytti fyrrgreindur Árni Matt., fjármálaráðherrann núverandi, reglugerð sem þrengir mjög reglur varðandi uppgjör fjármálafyrirtækja í erlendri mynt og setur skilyrði sem erfitt getur reynst fyrir fyrirtækin að uppfylla. Hefur stjórnarformaður Straums-Burðaráss gagnrýnt hina nýju reglugerð harkalega.  

Má í ljósi þessa spyrja sig að því hvort sjálfstæðismenn séu að freista þess að koma í veg fyrir ríkisstjórn stjórnarandstöðuflokkanna að loknum kosningum og séu með þessu að senda Steingrími J. fingurkoss.   Steingrími J. og félögum virðist í það minnsta líka daðrið vel og eru andstuttir, rjóðir og undirleitir, þótt seint verði sagt að þeir séu sætasta stelpan á ballinu.

Af www.framsokn.is

"Náttúruauðlindir Íslands skulu vera þjóðareign þó þannig að gætt sé réttinda einstaklinga og lögaðila samkvæmt 72. grein. Ber að nýta þær til hagsbóta þjóðinni, eftir því sem nánar er ákveðið í lögum. Ekki skal þetta vera því til fyrirstöðu, að einkaaðilum séu veittar heimildir til afnota eða hagnýtingar á þessum auðlindum samkvæmt lögum."

Í 72. grein segir svo að eignarrétturinn sé friðhelgur og engan megi skylda til að láta af hendi eign sína nema almenningsþörf krefji.

Stjórnarandstaðan, öðru nafni kaffibandalagið, hljóp upp til handa og fóta þegar fréttist af því að Framsóknarmenn væru tilbúnir til að láta sverfa til stáls ef íhaldið uppfyllti ekki samstarfssamninginn og gerðu í framhaldinu ítrekaðar tilraunir til að hengja sig á málið. Var m.a.s. boðað til blaðamannafundar í þinghúsinu, að formanni Samfylkingarinnar fjarstöddum, til að greina frá tíðindunum. Kaffibandalagið var til í að húkka far með Framsókn á kostnað íhaldsins.  Málið talið þess eðlis að það þyrfti að keyra það í gegnum þingið í grænum hvelli. Ekkert mætti bíða með það. Össur tók sérstaklega fram að nú hefði myndast nýr meirihluti á Alþingi. Þetta var fyrir þremur dögum síðan.

Nú þegar ríkisstjórnarflokkarnir hafa svo náð samkomulagi um samkomulagið er heldur betur komið annað hljóð í strokkinn.  Hver stjórnarandstæðingurinn stekkur fram á sjónarsviðið, hver með sína skýringuna sem þó eru allar á einn veg; Kaffibandalagið er ekki hrifið. Það getur á þessari stundu ekki svarað því hvað það er sem það er ekki hrifið af en það er samt ekki hrifið. Meira að segja svo lítið hrifið að það segir óvíst að tilboðið, um að styðja þetta sama stjórnarskrárákvæði fyrir þremur dögum síðan, gildi.  Og það þrátt fyrir að kaffibandalagið viti ekki almennilega hvað það er sem það er ekki hrifið af.  Kannski er það bara ekki hrifið af því að hafa ekki fengið að fara rúnt með Framsókn. Lái þeim hver sem vill!

En líklega þarf að fara að hella upp á, rétt eina ferðina.

Af www.framsokn.is