?

Forsíða Morgunblaðsins í dag er um margt mjög sérstök. Má segja að þar sé hinni sívinsælu smjörklípuaðferð beitt til hins ítrasta í þeim tilgangi að draga athyglina frá því sem máli skiptir.  

Sú staðreynd að framsóknarmönnum tókst að draga samstarfsmenn sína í Sjálfstæðisflokknum að samningaborðinu til að ganga frá samningum um áður gerða samninga, virðist vera eitthvað sem sjálfstæðismenn (les. Mogginn) vilja að sem fæstir átti sig á. Ærandi þögn blaðsins um málið á meðan á viðræðum stjórnarflokkanna um auðlindamálið stóð, er glöggt merki um það. Ekki var stafkrók að finna um málið í marga daga þrátt fyrir að aðrir miðlar væru stútfullir af fréttum um það.  

Margir biðu spenntir eftir því að Mogginn þakkaði framsóknarmönnum fyrir að keyra málið í höfn því ritstjórn blaðsins hefur a.m.k. í tvígang að undanförnu bent á mikilvægi þess. Enda e.t.v. ekki að undra þar sem ritstjóri blaðsins var einn af nefndarmönnum auðlindanefndar sem skilaði af sér niðurstöðu í skýrsluformi sem gefið var út í september árið 2000   Lagði sú nefnd, með fulltingi ritstjórans, m.a. til að „eignarréttarleg staða þessara auðlinda [náttúruauðlinda sem taldar væru í þjóðareign] verði samræmd með þeim hætti að tekið verði upp nýtt ákvæði í stjórnarskrá þar sem þessar náttúruauðlindir verði lýstar þjóðareign eftir því sem nánar verði ákveðið í lögum. Veita megi einstaklingum og lögaðilum heimild til afnota á þessum náttúruauðlindum gegn gjaldi að því tilskyldu að hún sé tímabundin eða henni megi breyta með hæfilegum fyrirvara eftir því sem nánar væri ákveðið í lögum. Slík afnotaheimild njóti verndar sem óbein eignarréttindi."  

Í leiðara Moggans 20. janúar segir:

„Það skiptir miklu máli að þessi tillaga komi fram nú. Enn eru á ferðinni menn í þessu samfélagi, sem gera sér hugmyndir um að þeir geti komið því fram, að fiskimiðin verði gerð að einkaeign útgerðarmanna. Þess vegna skiptir máli, að ákvæðið um sameign þjóðarinnar á auðlindum sjávar verði tekið upp í stjórnarskrá. Með því móti einu er hægt að koma endanlega í veg fyrir allar tilraunir til þess að fámennur hópur manna sölsi undir sig þessa miklu eign íslenzku þjóðarinnar, sem á að vera sameign hennar um aldur og ævi."  

Í Reykjavíkurbréfi Moggans 11. febrúar segir:
„Eftir stendur hitt að auðlindagjaldið hefur verið samþykkt í grundvallaratriðum. Nú blasa við tvenns konar verkefni á þessum vígstöðvum. Í fyrsta lagi að knýja fram efndir á gefnum loforðum núverandi stjórnarflokka um að ákvæði verði tekið upp í stjórnarskár um sameign þjóðarinnar á fiskimiðunum. Eins og nú horfir eru stjórnarflokkarnir að svíkja þetta loforð. Hvers vegna? Hvaða öfl eru þar að verki? Eru það þau öfl innan Sjálfstæðisflokksins, sem eru staðráðin í að ná fram einkaeignarrétti á fiskimiðunum? Þennan draugagang verður að stöðva."  

Agnes Bragadóttir blaðamaður reis hins vegar upp við dogg í gærkvöldi til þess að flytja þjóðinni fréttir af því að innan Framsóknarflokksins væru innbyrðis átök um málið. Átök sem enginn innan Framsóknarflokksins hefur orðið var við. Agnes virðist heldur ekki hafa haft fyrir því að kynna sér báðar hliðar málsins, því hún segir eingöngu frá því að formaður Sjálfstæðisflokksins hafi kynnt framsóknarmönnum nokkrar mismunandi tillögur að orðalagi stjórnarskrárákvæðisins. Rétt eins og framsóknarmenn hafi setið og beðið eftir því að sjálfstæðismenn leystu málið? Ekki er í grein Agnesar að finna stafkrók um þátt framsóknarmanna við lausn málsins.  

Þá hlýtur að teljast til tíðinda að blaðamaður sem vinnur við „stofnun" eins og Morgunblaðið segi fréttir í 1. persónu, því í stjórnmálaskýringu blaðamannsins segir: „Samkvæmt mínum upplýsingum..." Ekki er þess einstaklings getið, sem vitnað er til, svo blaðamaðurinn hlýtur að vera að vísa í sjálfan sig.  

Satt best að segja er engu líkara en þessi pólitíska fréttaskýring hafi verið hripuð niður korteri fyrir prentun.  

Af www.framsokn.is